Geschiedenis
Net zoals vele andere verenigingen kent ook Oranje-Nassau een lange geschiedenis; inmiddels bestaat Oranje-Nassau meer dan 100 jaar! Maar hoe is het allemaal begonnen?
1919-1930
Zoals vele andere korfbalclubs is Oranje-Nassau als een schoolvereniging begonnen. In klas 3C van de Chr. H.B.S. aan de Moreelsestraat werd door Jaap de Jonge het initiatief genomen om een korfbalvereniging op te richten. Drie meisjes en 9 jongens wilden wel meedoen en zo werd op 10 januari 1919 in Amsterdam de eerste Christelijke korfbalclub opgericht. Als naam werd K.D.C. gekozen, de afkorting van Klas Drie C. De club bleek levensvatbaar en toen een compleet team op de been gebracht kon worden, werd contact opgenomen met de Amsterdamse Korfbal Bond (AKB) voor het meespelen in de competitie. Omdat schoolclubs geen eigen terrein hadden, werden de competitiewedstrijden gespeeld op gemeentelijke sportvelden, zoals op het terrein aan de Plantage Parklaan (nu het veld van Swift), op het IJsclubterrein (het huidige Museumplein), of op velden aan de overkant van het IJ. In 1929 kreeg Nassau een eigen speelterrein toegewezen, gelegen aan de Wandelweg, waar men 32 jaar bleef spelen.
In de competitie was Nassau succesvol en in 1925 promoveerde het eerste team vanuit het afdelingsniveau naar de landelijke NKB. Deze bond stond geen afgekorte namen toe en K.D.C. werd op 11 september 1925 veranderd in A.C.K.V. Oranje-Nassau.
Ook op het landelijk niveau van de NKB presteerde Nassau goed. Problemen rond het spelen op zaterdag of zondag leidden er echter enkele jaren later toe dat Nasssau vrijwillig naar de AKB terugkeerde. Inmiddels was in 1920 de Christelijke Korfbal Bond (CKB) opgericht en in 1929 besloot Oranje-Nassau over te stappen van de AKB naar de gloednieuwe afdeling Amstelland van de CKB.
1930-1945
Het begin van de jaren dertig laat zich beschrijven als een moeilijke periode. De afdeling Amstelland telde niet veel verenigingen en de competitie stelde dan ook niet veel voor. Een groter probleem was echter dat Nassau doorgaans slechts 1 team op de been kon brengen. Halverwege de jaren ’30 kwam daar verandering in. In 1934 werd Herman van Wijk (ere-voorzitter) lid van Nassau en in die tijd vele anderen met hem. Nassau groeide en bloeide.
Toen brak in 1940 de oorlog uit. De Duitse bezetters gingen zich ook met het verenigingsleven bemoeien en eisten dat alle Christelijke sportbonden, dus ook de CKB, zich zouden aansluiten bij de neutrale bonden.
Weigering zou ongetwijfeld gevolgen hebben, en gehoorzamen wilde men onder geen beding. De CKB besloot daarom zichzelf op te heffen en de verenigingen volgden dit voorbeeld, ook Nassau. Echter de opheffing was alleen in naam, het verenigingsleven ging door, zij het op een laag pitje.
1945-1960
Na de oorlog volgde er onder leiding van o.a. de familie Knetsch, Herman van Wijk en Henk Schuurhuis een aanvankelijk moeizaam, maar geleidelijk herstel van Nassau. Dit kwam niet in de laatste plaats doordat men in 1949 besloot tot de oprichting van een juniorenafdeling. Het ging weer goed met Nassau. In 1950 kon men zelfs het 100ste lid inschrijven.
Ook op sportief gebied ging het Nassau voor de wind. De afdeling Amstelland was nog steeds te zwak voor Nassau. Echter in 1954 besloot de CKB tot de oprichting van twee landelijke hoofdklassen, te weten de Hoofdklasse Centrum en de Hoofdklasse West. Nu was er eindelijk een mogelijkheid om op een hoger niveau te spelen. Het eerste seizoen is Nassau zowaar kampioen geworden. Bij de wedstrijd tussen de nummers 1 van beide hoofdklassen, moest de eer van het landelijk kampioenschap helaas aan Pernix uit Leiden worden gelaten.
1960-1980
De periode van 1960 tot 1980 is een bijzonder roerige, maar tegelijkertijd ook belangrijke periode geweest in de geschiedenis van Oranje-Nassau.
In de eerste plaats was daar de gedwongen verhuizing van de Wandelweg naar de Boelelaan. Wegens nieuwbouw moest Nassau in 1961 het terrein waar men 32 jaar lang gespeeld had, verlaten. Na jaren van zelfstandigheid op een eigen veld, moest Nassau gaan “inwonen” bij de vereniging LUTO.
In de tweede plaats was daar de fusie van CKB en KNKB. Vanaf 1966 vonden er op gezette tijden orienterende gesprekken plaats over een eventuele fusie. Dit veroorzaakte grote deining, vooral onder de verenigingen gebaseerd op Christelijke grondslag. Als compromis werd in 1969 door beide bonden besloten tot het organiseren van een gezamelijke competitie met behoud van de zelfstandigheid van de beide bonden. In 1972 wordt toch tot een fusie besloten en uit de CKB en KNKB ontstaat het KNKV. Voor menig Nassau-er was het einde van de CKB diepingrijpend en met name voor hen die zich niet met dit beleid konden verenigen. Zij namen helaas afscheid van Nassau.
Tenslotte kreeg Nassau opnieuw te maken met een verhuizing. Ditmaal echter een vrijwillige. Na enkele jaren van inwonen bij LUTO werd er steeds vaker gesproken over een eigen terrein met een eigen clubhuis. Het overgrote deel van de leden zag het als een mooie toekomstdroom, maar tegelijkertijd als bijna onbereikbaar. Na vele discussies besloten de leden tijdens de Jaarlijkse Algemene Ledenvergadering van 1969 dat de plannen toch uiterst serieus onderzocht moesten worden op haalbaarheid. Het verlangen naar een eigen terrein en clubhuis werden doorgespeeld naar het afdelingsbestuur van de IJ en Amstel en de gemeente van Amsterdam.
Na een jaar van geruchten krijgt Nassau in 1974 de toezegging voor een veld op het nieuw aan te leggen sportpark : “het Loopveld” aan de Amstel. Nassau kon beginnen om de tot dusver vage plannen van clubhuisbouw nauwkeurig uit te werken. Twee volle jaren zou het toen nog duren voordat alle betrokken overheidsinstanties hun toestemming hadden gegeven. Twee jaar van praten, corresponderen en vooral wachten.
Inmiddels was Oranje-Nassau op 1 augustus 1975 al verhuisd naar het nieuwe veld. Met de jeugd op versierde fietsen en het materiaal op de auto was een feestelijke stoet Nassau-ers van de Boelelaan naar het Loopveld vertrokken, waar ondanks zeer duidelijke toezeggingen en afspraken de gemeente Amsterdam niet de beloofde noodaccomodatie had neergezet. Op 24 maart 1976 was aan het wachten een einde gekomen en kon dan eindelijk de eerste paal voor het clubhuis geslagen worden. Voor menig Nassau-er begon toen een drukke tijd, want alleen met een groot deel van zelfwerkzaamheid kon de bouw gerealiseerd worden. Maar het is gelukt! Met vuurwerk en champagne kon op 16 april 1977 het clubhuis geopend worden. Eindelijk is Nassau in het bezit van een eigen veld en clubhuis: uitstekende voorwaarden voor een bloeiend voortbestaan.
1980-2000
Na het betrekken van het eigen veld was het pas echt goed mogelijk om de ledenwerving te structureren en nieuwe leden iets te bieden. De jeugdafdeling groeide in de eerste jaren dan ook gestaag en op het hoogtepunt in 1983/84 waren er ca. 200 leden, waarvan 90 jeugdleden. Gelijk met de toename van het ledental, ging ook langzaam het spelpeil van de senioren omhoog. Hoogtepunt was de promotie in 1984 van het eerste team naar de promotieklasse. Vanaf dat moment treedt de neergang in die ook op sportief gebied het nodige tot gevolg heeft. Het aantal leden loopt drastisch terug, zowel bij de jeugd- als bij de seniorenleden. Dieptepunt is 1989 met een ledental van ca. 125. Dieptepunt in de sportieve prestaties is de degradatie in 1992 van het eerste team naar de afdeling in de zaalcompetitie.
Eind jaren negentig trekt het ledental weer aan. Mede namens de goede locatie vlakbij Uilenstede en de VU, vinden ook vele studenten hun weg naar het Nassau-veld. Ook op sportief gebied klimt Nassau weer uit het dal. De studenten en ook de sportieve prestaties dragen in belangrijke mate bij aan een grotere naamsbekendheid van de club. De situatie lijkt zich op alle fronten te hebben gestabiliseerd. Maar er worden ook nieuwe mijlpalen bereikt; in 1999 wordt de eerste officiële website van Oranje-Nassau gelanceerd. Met al deze positieve en nieuwe ontwikkelingen kan Nassau vol goede moed de 21e eeuw binnentreden.
2000-2019
In het begin van de nieuwe eeuw zetten de vernieuwingen bij Nassau door. Allereerst was daar de geslaagde “fluwelen coup” waardoor een nieuw bestuur werd geïnstalleerd en de organisatiestructuur van de vereniging transparanter werd. Daarnaast werden er twee nieuwe kunstgrasvelden aangelegd, werd er een nieuw terras gemaakt en werd een geslaagde recordpoging gedaan om de langste korfbalwedstrijd ter wereld te spelen. Wat zeker niet onvermeld mag blijven, is de komst van sponsors van buitenaf. Het Nassau shirt werd door de ledenvergadering niet als geschikt bevonden voor shirtreclame en de oude, vertrouwde oranje/blauwe baan werd ingeruild voor een speciaal ontworpen shirt.
Tenslotte waren er nog een aantal jubilea te vieren. Oranje-Nassau bereikte op 10 januari 2004 de respectabele leeftijd van 85 jaar. Op deze gedenkwaardige dag kwamen vele leden en oud-leden bij elkaar tijdens een grandioos georganiseerd jubileumgala. Maar daar bleef het niet bij. Tijdens de Pinksterdagen streek de hele vereniging in het zuiden van het land neer, en werd er door de leden tijdens de pre-Olympische Spelen op vele fronten om de medailles gestreden. In hetzelfde jaar vierden Frits Knetsch en Ineke Meijer-Dienske hun 50-jarig lidmaatschap van de vereniging.
In 2009 bestond Oranje-Nassau 90-jaar; Een groot feest met als thema jaren ’20 (toen begon het tenslotte allemaal) luidde het 90-jarig jubileum in. Ieder jaar is er met Pinksteren het seniorenweekend, ieder jubileumjaar mag de hele vereniging mee met dit spektakel.
Dan is er het slot van de veldcompetitie van seizoen 2011/2012. 2 Juni is er de wedstrijd O.N 1. – Achilles 1 om het kampioenschap van de 3e klasse. Het gehele veld is versierd met oranje/ blauwe en zwart/wittte balonnen. De spelers komen op in een soort erehaag. In de laatste minuut scoort Jolien de Jonge de gelijkmaker. Hierdoor is er een driekamp noodzakelijk, waarbij de nr 1 kampioen is, de nr. 2 een promotiewedstrijd moet spelen en de 3e plaats niks oplevert. Zowel Achilles als Nassau winnen beide wedstrijden. Fiducia, die lang bovenaan heeft gestaan, gaat met lege handen naar huis. In Den haag speelt zich de beslissende wedstrijd af. Nassau verliest hier kansloos en moet een promotie wedstrijd spelen tegen OKV, de 2e plaats van een andere poule. Deze wedstrijd is ook uitermate spannend. Nassau maakt vlak voor tijd gelijk, doet dat ook in de verlenging, en weet de 5e strafworp te benutten. Aanvoerder Onno de Wildt brengt zijn team de promotie.
In de zomer van 2013 werd de kantine gerestyld in de strakke zwart/grijs/wit-tinten en kregen we op het veld een ander soort kunstgras. Dit is een FiFa- one star (voetbal-kunstgras) , wat conditioneel zwaarder is.
18 januari 2014 werd in ONze thuishal ‘de Pijp” het 95 jarig jubileum gevierd. Frits Knetsch en Ineke Meijer Dienske werden hier in het zonnetje gezet door voorzitter Rolf van der Horst wegens hun 60 jarig lidmaatschap. Als extra verrassing kreeg Ineke een lintje en is daarmee lid in de orde van Oranje-Nassau. Dus is Ineke nu dubbel Nassaulid.
In januari 2019 bestond Oranje-Nassau 100 jaar. Er waren diverse aktiviteiten georganiseerd om dit te vieren waaronder een grote (en gezellige) samenkomst van leden en oud-leden.
2019 - heden
Rondom het 100-jarig bestaan waren en veel geluiden omtrent fusie met KVA en/of Triaz. Dat we meer zouden gaan samenwerken was evident en dat is ook gebeurd (iets dat we de jaren ervoor ook al bij vlagen deden).
Maar er was ook een ander geluid. Vanuit dit andere geluid is ‘Move it Mondays’ opgezet, een multi-sportprogramma op de maandagen waar gemiddeld zo’n 15 mensen aan meedoen. Move it Mondays is een begrip geworden en heeft niet alleen meerdere leden opgeleverd, maar heeft ook de betrokkenheid van ouders bij de vereniging vergroot. Dit leidde tot een actievere jeugdcommissie die extra activiteiten voor de jeugd organiseren.
Rond 2021 hebben zich bovendien meerdere sponsoren aan Oranje-Nassau verbonden, waardoor de club er financieel beter voor kwam te staan en zich meer vrijheden kon permitteren.
